مدیریت شهری
شریفه سرگلزایی؛ محمود محمدی؛ رضا مختاری ملک آبادی؛ غلامرضا شیران
چکیده
توسعه کاربرد فناوریهای نوین در مدیریت و برنامهریزیهای شهری در پی طرح مفاهیم شهر هوشمند، هدف بسیاری از سازمانها گردیده است. تحقیقات بیشماری برای شناخت ابعاد پذیرش و به کارگیری فناوری صورت گرفته است، اما تعداد تحقیقاتی که پذیرش فناوریهای به کاررفته در سازمانها را بررسی کرده باشند، بسیار محدود است. از میان اندک تحقیقات ...
بیشتر
توسعه کاربرد فناوریهای نوین در مدیریت و برنامهریزیهای شهری در پی طرح مفاهیم شهر هوشمند، هدف بسیاری از سازمانها گردیده است. تحقیقات بیشماری برای شناخت ابعاد پذیرش و به کارگیری فناوری صورت گرفته است، اما تعداد تحقیقاتی که پذیرش فناوریهای به کاررفته در سازمانها را بررسی کرده باشند، بسیار محدود است. از میان اندک تحقیقات متمرکز بر عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری در مقیاس سازمان نیز تنها تعداد محدودی به ابعاد پذیرش فناوری در سازمانهای غیردولتی در کشورهای در حال توسعه توجه داشتهاند. از اینرو ابعاد اثرگذار بر پذیرش فناوری در شهرداریها (به عنوان یک سازمان غیردولتی در ایران) به طور دقیق شناسایی نشده است. این خلأ میتواند به کارگیری فناوری در شهرداریها را دشوار کرده و یا با شکست مواجه سازد. بنابراین انجام تحقیقات جامع در این زمینه ضروری است. شهرداری اصفهان به عنوان یکی از سازمانهای مدیریت شهری در میان کلانشهرهای ایران به عنوان نمونه انتخاب شد. بنابراین هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری در شهرداری اصفهان به عنوان یک سازمان غیردولتی است. با توجه به نوع مسئله پژوهش و جامعه آماری تحقیق از روش نظریه زمینهای استفاده شده است. این روش یکی از کارآمدترین روشهای تحقیق کیفی است. برای این منظور پس از طرح پرسشنامه نیمهساختاریافتهای براساس مرور ادبیات، مصاحبههایی با مدیران و کارشناسان ارشد در شهرداری اصفهان صورت گرفت. حاصل مصاحبهها به صورت دادههای متنی وارد نرمافزار اطلستی شده و به روش تحلیل جز به جز تحلیل شد. بدینترتیب با روشهای کدگذاری، مقولهها و ابعاد مؤثر و روابط میان آنها شناسایی شد. نتایج نشان میدهد، 23 بُعد در پذیرش فناوری در شهرداری اصفهان اثرگذارند که میتوان آنها را در هشت گروه کلان جا داد. این گروهها شامل مقولههای زمینهای، علّی، فنی، تشویقکننده، بازدارنده، تعدیلگر، تصمیمگیری و در نهایت پیامدی هستند. نتایج ارائه شده برای مدیران، برنامهریزان شهری و محققانی که در زمینه پذیرش فناوری با رویکرد شهر هوشمند فعالیت دارند، با اهمیت است. یافتههای پژوهش در راستای تسهیل فرآیند هوشمند شدن شهر با تأکید بر شهرداریها میتواند اثرگذار باشد. همچنین مقولههای ارائه شده در این پژوهش میتوانند در پژوهشهای آتی با استفاده از روشهای کمی مورد آزمون قرار گیرند.
برنامه ریزی شهری
شریفه سرگلزایی؛ صمد محمدابراهیم زاده سپاسگزار
دوره 6، شماره 22 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 27-42
چکیده
تکوین فناوریهای دیجیتال و در دسترس قرار گرفتن آنها، عملیاتی شدن نظریه شهر هوشمند و دولت الکترونیک را امکانپذیر نموده است. سنسورهای جمعآوری دادههای شهری، ابزارهای ویرایش آنلاین سامانههای اطلاعات مکانی و گوشیهای هوشمند از جمله فناوریهاییاند که به جمعآوری و گردش سریع اطلاعات شهری کمک مینمایند. در زمینه شناخت، ارتقا ...
بیشتر
تکوین فناوریهای دیجیتال و در دسترس قرار گرفتن آنها، عملیاتی شدن نظریه شهر هوشمند و دولت الکترونیک را امکانپذیر نموده است. سنسورهای جمعآوری دادههای شهری، ابزارهای ویرایش آنلاین سامانههای اطلاعات مکانی و گوشیهای هوشمند از جمله فناوریهاییاند که به جمعآوری و گردش سریع اطلاعات شهری کمک مینمایند. در زمینه شناخت، ارتقا و توسعه میزان دقت این فناوریها، تحقیقهای فراوانی منتشر شده است. با وجود این درک دقیقی از چگونگی فرایند پذیرش و عملیاتی کردن آنها توسط کاربران اعم از اشخاص یا سازمانهای شهری وجود ندارد. هدف این پژوهش مدلسازی پذیرش فناوری توسط کاربران مراکز استانها با به کارگیری مدل ساختار یافته میباشد. این مقاله به معرفی یک مدل اولیه شامل نُه سازه میپردازد که براساس مرور ادبیات موضوع طراحی شده است. این مدل براساس دادههای 110 پرسشنامه از زاهدان مورد آزمون و اصلاح قرار گرفت. مدل اصلاحی با دادههای حاصل از 428 پرسشنامه از بجنورد، اصفهان، شیراز و تبریز مورد اعتبارسنجی و اصلاح نهایی قرار گرفت. مدل نهایی به پنج سازه کارآمد کردن فرد، قابلیت بهرهبرداری، تسهیل در انجام امور، مزیت نسبی و سازگاری به عنوان اولویت نخست کاربران مراکز استانها و به سه سازه کیفیت کم خدمات، امنیت دادهها و ذخیره انرژی با عنوان کم اهمیتترینها اشاره دارد. مدل پذیرش فناوری توسط کاربران مراکز استانها، ابزاری مهم برای پیشبینی پذیرش فناوری برای مدیران شهری است. نتایج حاصله میتواند در جلوگیری از تأمین و اجرای ناموفق فناوری در مقیاس کلانشهری که هزینههای بالایی خواهند داشت، مؤثر باشد. مدل ارائه شده در این مقاله میتواند در شهرهای کوچک مقیاس نیز به عنوان تحقیق آتی مورد آزمون قرار گیرد.