برنامه ریزی شهری
علی اکبر سالاری پور؛ زهرا سیف ریحانی؛ نرگس طالب ولی اله
چکیده
همان طور که مولفه هایی هستند که از دلبستگی به مکان تاثیر می پذرند، مولفه هایی نیز وجود دارند که بر دلبستگی به مکان تاثیر می گذارند. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا عوامل مثبت و منفی تاثیرگذار بر دلبستگی به مکان را تعیین نماید. جهت دستیابی به هدف پژوهش، از روش ترکیبی کیفی-کمی بهره گرفته شده است. هم چنین تصاویر گردآوری شده، بر اساس نوع مکان ...
بیشتر
همان طور که مولفه هایی هستند که از دلبستگی به مکان تاثیر می پذرند، مولفه هایی نیز وجود دارند که بر دلبستگی به مکان تاثیر می گذارند. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا عوامل مثبت و منفی تاثیرگذار بر دلبستگی به مکان را تعیین نماید. جهت دستیابی به هدف پژوهش، از روش ترکیبی کیفی-کمی بهره گرفته شده است. هم چنین تصاویر گردآوری شده، بر اساس نوع مکان و مقیاس جغرافیایی دسته بندی شدند. در پژوهش حاضر، 23 عامل مثبت( خاطرات، شباهت، نماد، احساسات مثبت، آرامش، راحتی، امنیت، تعادل شهر و طبیعت، ارتباط با طبیعت، بوی مطلوب، چشایی، لامسه، شنوایی، زیبایی شناختی، هویت منحصر به فرد، پشتیبانی از علایق، موقعیت مکانی، نوع مسکن، رشد شخصی ، حفظ میراث گذشته، حریم خصوصی، قدمت، انسجام اجتماعی) و 7 عامل منفی( آسیب دیدن محیط زیست ، رکود اقتصادی، ناکارآمدی مدیریت شهری، تنهایی، ناآگاهی و بی توجهی به جامعه، فراموش شدن فعالیت های فرهنگی، احساسات منفی) تاثیرگذار بر دلبستگی به مکان شناسایی شد. نتایج حاصل از پژوهش بیان می دارد که عوامل زیبایی شناختی، خاطرات و احساسات مثبت بیشترین تاثیر مثبت را بر دلسبتگی به مکان می گذارند و ناکارامدی مدیریت شهری، احساسات منفی و رکود اقتصادی بیشترین تاثیر منفی را بر دلبستگی به مکان می گذارند. فضای تفریحی، خانه، محله، مکان تجاری، فضای شی، کاربری های فرهنگی-آموزشی-اداری و مکان اجتماعی، به ترتیب، بیشترین میزان فراوانی را کسب نمودند. فضای محیطی، رایج ترین نوع مکان بود که شامل مکان هایی مانند خانه چند طبقه، مسیر کنار دریا، بازار و غیره می شود. مدیریت شهری می تواند با مورد توجه قرار دادن عوامل مثبت و منفی، میزان دلبستگی شهروندان به شهر را افزایش دهد.
