معماری شهری
نازنین دهناد؛ جمال الدین مهدی نژاد؛ باقر کریمی
چکیده
میزان موفقیت فضاهای جمعی به میزان استفاده از آن مکان و حضور انسان وابسته است. مکان به صورت پیوسته با وجود انسان همراه و نوعی تعامل در مکان را ایجادکرده است که منجربه شکل گیری روابط اجتماعی و اجتماع پذیری فضای باز جمعی شده است. دردهه های اخیر، بی توجهی به حفظ و ارتقای حیات جمعی در برخی فضاهای باز موجب از بین رفتن اهمیت و نقش فضا گشته همچنین، ...
بیشتر
میزان موفقیت فضاهای جمعی به میزان استفاده از آن مکان و حضور انسان وابسته است. مکان به صورت پیوسته با وجود انسان همراه و نوعی تعامل در مکان را ایجادکرده است که منجربه شکل گیری روابط اجتماعی و اجتماع پذیری فضای باز جمعی شده است. دردهه های اخیر، بی توجهی به حفظ و ارتقای حیات جمعی در برخی فضاهای باز موجب از بین رفتن اهمیت و نقش فضا گشته همچنین، عدم استفاده از معیارهای فضاهای باز عمومی جهت اجتماع پذیری فضاها منجر به خالی و رانده شدن فضاها شده است. از این رو شناخت معیارهای ایجادکننده و ارتقاءدهنده اجتماع پذیری در فضاهای باز جمعی درجهت رونق بخشیدن به این گونه فضاها در مقیاس‌های مختلف ضروری است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر برکیفیت فضای باز جمعی محیط‌های مسکونی و تاثیر آن در ایجاد تعامل بین کاربران و پاسخ به این پرسش که حضور افراد در این فضاها چگونه منجر به اجتماع‌پذیری فضای باز جمعی و عاملی در جهت موفقیت فضا می شود انجام شده است. از این‌رو چهار فضای باز مشترک جمعی در مقیاس مجتمع های سکونتی در منطقه ی شش شهرداری شهر شیراز انتخاب شد. این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به روش پیمایش و با استفاده از ابزارسنجش پرسشنامه صورت گرفته است. حجم نمونه 488 نفر از ساکنین مجتمع مسکونی می باشد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و با بهره گیری از نرم افزار SPSS انجام شده است. پس از تحلیل و دسته بندی ابعاد در سطح نظریه ی مکان و استخراج هفت مولفه ی موثر بر کیفیت فضاهای جمعی و اجتماع پذیری که شامل ایمنی و امنیت، انعطاف پذیری، نفوذپذیری، فعالیت پذیری، تعامل اجتماعی، هویت مکان و ادراک محیط در چگونگی برقراری تعامل و ارتباط کاربران محیط چهار نتیجه حاصل گردید. نخست؛ ایجاد آفرینش فضاهایی پویا، دوم؛ ایجاد فضاهای جمعی، سوم؛ پیوستگی و تعامل، چهارم؛ تقویت درک متقابل از رفتارهای محیط کیفیت مکان‌های باز جمعی را می‌توان ارتقا بخشید.