منظر شهری
سودابه قلی پور؛ جمال الدین مهدی نژاد؛ بهرام صالح صدق پور
چکیده
یکی از معضلات جوامع امروزی، احساس ترس و عدم احساس امنیت در محیطهای شهری و بالتبع در پارک ها می باشد. لذا پارکهای شهری نیازمند طراحی آگاهانهای هستند که رضایت مخاطب را به همراه داشته باشد و در برنامه ریزی و طراحی آن ها توجه به ویژگی های مخاطب نیز لازم است و این مهم می تواند با مشارکت و همفکری کاربران به دست آید و افزایش امنیت محیطی ...
بیشتر
یکی از معضلات جوامع امروزی، احساس ترس و عدم احساس امنیت در محیطهای شهری و بالتبع در پارک ها می باشد. لذا پارکهای شهری نیازمند طراحی آگاهانهای هستند که رضایت مخاطب را به همراه داشته باشد و در برنامه ریزی و طراحی آن ها توجه به ویژگی های مخاطب نیز لازم است و این مهم می تواند با مشارکت و همفکری کاربران به دست آید و افزایش امنیت محیطی به عنوان یکی از مهم ترین اصول کیفیت بخشی به محیط اگر بر پایه ترجیح کاربران باشد، می تواند به بهبود فضاها کمک کند. درواقع شناخت درک و دریافت مردم از شیوه های طراحی منظر و توجه به ترجیح و خواستههای کاربران به طراحان منظر در طراحی این فضاها کمک می کند. از آن جا که تفاوت در ویژگی های هر مکان از جنبه زیستمحیطی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی می تواند احساس امنیت یا ترس متفاوتی را به شهروندان القا کند، در این پژوهش از یک پارک بزرگ در تهران (پارک ملت) به عنوان نمونه مورد مطالعه استفاده شده است. هدف پژوهش حاضر ساخت، هنجاریابی و اعتبارسنجی مقیاس امنیت در پارک های شهری از دیدگاه کاربران میباشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از نوع تحلیل عاملی اکتشافی میباشد. برای ساخت گویههای مرتبط با امنیت از طریق مصاحبه با متخصصان و کاربران، کدگذاری باز و محوری و براساس مبانینظری، پرسشنامه ای در حیطه ی امنیت تنظیم شدهاست. روایی محتوایی از طریق اجرای مقدماتی و مصاحبه باز با کاربران و تایید متخصصان انجام گرفته و پایایی آن در مرحله مقدماتی با هماهنگی درونی سوالات و آلفای کرونباخ سنجیده شده است. پرسشنامه در مرحله نهایی در بین 250 کاربر در پارک ملت تهران توزیع شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که پرسشنامه از اعتبار و هنجاریابی برخوردار است و با وارد کردن داده های بهدست آمده در نرم افزارSPSS 22 و به کارگیری تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی، 8 عامل تبیین کننده در ترجیح کاربران بهدست آمده که عبارتند از: طراحی عناصر مصنوع، کنترل و نظارت پذیری، طراحی کاشت، خوانایی، دسترسی پذیری فیزیکی، زیباییشناسی، الگوهای فعالیت و اندازه و وسعت فضا. در بین عامل های هشت گانه، عامل طراحی عناصر مصنوع بیشترین سهم و عامل اندازه و وسعت فضا کمترین سهم را در توضیح واریانس دارند. شاخص های مطرح شده این پژوهش می تواند در بهبود عملکرد طراحان، مجریان و مدیران شهری در پیاده سازی الگوهای مناسب برای طراحی پارک های شهری ایمن که منطبق بر ترجیحات کاربران باشد، مورد توجه قرار گیرد.