طراحی شهری
تکتم روشن دل؛ بختیار بهرامی؛ مهدی سعیدی؛ گوران عرفانی
چکیده
علیرغم نقش معنادار تحرک و فعالیت فیزیکی کودکان بر سلامت و بهزیستی آنان، این نوع فعالیتها در همسایگیها و محلات مسکونی رو به کاهش است. یکی از راههای جبران این مسئله، تقویت آن دسته از ویژگیهای محیطی است که هم مورد نظر کودکان است و هم آنان را به تحرک و فعالیت فیزیکی در محلههایشان ترغیب میکنند. تحقیقات پیشین این ویژگیها را بهصورت ...
بیشتر
علیرغم نقش معنادار تحرک و فعالیت فیزیکی کودکان بر سلامت و بهزیستی آنان، این نوع فعالیتها در همسایگیها و محلات مسکونی رو به کاهش است. یکی از راههای جبران این مسئله، تقویت آن دسته از ویژگیهای محیطی است که هم مورد نظر کودکان است و هم آنان را به تحرک و فعالیت فیزیکی در محلههایشان ترغیب میکنند. تحقیقات پیشین این ویژگیها را بهصورت موردی و یا در قالب چند مورد بررسی کردهاند. بااینحال به مطالعاتی با رویکرد جامعتر نیاز هست تا بتوان نقطه نظر کودکان را درباره مجموعهای از این ویژگیها فهم و بررسی کرد. بر این اساس، این پژوهش با مشارکت 450 کودک (8/43 % دختر و 2/56% پسر) ساکن در محلههای منطقه 10 شهر مشهد، نظر آنان را درباره مجموعهای از 28 ویژگی محیطی مستخرج از ادبیات جمعآوری میکند. در نهایت پاسخهای کودکان بهکمک تحلیل عامل اکتشافی دستهبندی و مرتبط با عوامل نهایی بازتعریف شدهاند. یافتهها نشان میدهد که تحرک و فعالیت فیزیکی این کودکان در محلههایشان متاثر از هفت عامل است: 1) اجازه والدین برای حضور بیرون از خانه، 2) مسیر پیاده امن و لذتبخش بهویژه از خانه به مدرسه و بالعکس، 3) امنیت اجتماعی بهکمک فضاهای شاد و اجتماعپذیر، 4) قابلیتهای محیطی قابل استفاده در شب و روز، 5) خوانایی به کمک مغازهها در تراز همکف درکنار ساختمانهای نشانهای، 6) محیط متنوع برای کاوشگری و ماجراجویی و 7) ایمنی هنگام حرکت در فضا و بازی با وسایل. تقاضای مکرر برای انجام فعالیتهای بازیوار حین فعالیت فیزیکی (تفریح، شادابی، و بازی با دوستان)، بیانگر این نکته است که ترجیح و تجربه کودکان درارتباط با تحرک و فعالیت فیزیکی، تفاوت بنیادی با بزرگسالان دارد. سیاستگذاران حوزه سلامت و برنامهریزان و طراحان شهری زمانی میتوانند به خلق یک محله حامی تحرک و فعالیت فیزیک کودکان نزدیک شوند، که چنین شرایط لذتبخشی را برای حضور و فعالیت مستقل آنان در فضاهای باز محله فراهم کنند.