Document Type : Research Paper
Authors
Abstract
Increasing urbanization has created many problems and the administration and management of cities are faced with new challenges. These problems in third world countries are higher. Most of these problems are related to the political structure of the country. Therefore, citizen participation in urban governance in these countries is more necessary. The United Nations Human Settlements Programme of Action has strategies for achieving shelter for all, and has also proposed a move for the proper management and sustainable development of cities. These guidelines, approved by the General Assembly of the United Nations at the end of the twentieth century, have been set and implemented. Political systems can be centralized or decentralized. Generally, a non-centralized political and spatial system has more credibility amongst people. For this reason, local governments are one of the most important indicators of political and spatial distribution of power. Good governance also emphasizes decentralized political and spatial structure. In contemporary Iran, the concept of good governance and urban literature is abundant, but less attention is given to implementation of the legal field. Good governance is defined as the participative process in public affairs and where there is participation of the public sector, the private sector, and the government. It is argued that good governance is very essential for the management of urban development. However, little attention is being paid to the principles and potentials of the relevant laws in this area. This study aims to emphasize the role of good governance in the formulation of Iran’s and Tehran’s urban development laws and regulations. The major objective of this study is to identify and explain the degree of conformity between Tehran’s and Iran’s urban development laws and regulations with the principles of good urban governance. This study is explorative, descriptive and applicative in nature. The main sources that were used to collect the data required for this research include:
1. Organizational Law and Islamic Council's Mayoral Elections
2. Municipalities Law
3. Municipal Finance Law
4. Strategic-Structural Plan (Master Plan) of Tehran
5. Tehran landscape blueprints
6. Strategic plan of Tehran's Council
7. Medium-term action plans of Tehran Municipality
8. Long-term action plan of Tehran Municipality
9. Framework and approaches of Medium-term Action Plan of Tehran Municipality
10. Strategies for the implementation of the mandate Tehran Municipality
11. Budget of Tehran Municipality
This study employed the Delphi method in order to conform the content of Tehran’s and Iran’s urban development laws and regulations to urban good governance principles. This study suggests that there is a relative orientation between those two issues. The rules of urban development of Tehran city conform and relate with the principles of good governance in 250 cases. The principles of ‘accountability’, municipal development laws, guidelines, and Tehran’s Municipality budget are the most accommodating. In addition, all of the contents of this research are the principles of good governance for cities. The regulations adopted by the City Council of Tehran Municipality have greater compliance with the principles of good governance. However, this direction has been developed with the aim of achieving access to good governance and urban planning. Thus, if these rules are implemented correctly, they can have an important role in promoting good governance in the city. This issue requires further research in order to expand this field.
Keywords
Main Subjects
- ابراهامیان، ارواند (1390)، تاریخ ایران نوین، ترجمه شهریار خواجیان، تهران: انتشارات نشر دات، چاپ اول.
- آخوندی، عباس (1386)، مسئله حکمراویی و قانون جامع شهرسازی و معماری کشور، جستارهای شهرسازی (فصلنامه تحلیلی_ پژوهشی علوم اجتماعی)، سال ششم، شماره 19 و 20، صص 59-56.
- اطهاری، کمال (1386)، حاکمیت شایسته و ضرورت احیای حوزه عمومی، جستارهای شهرسازی (فصلنامه تحلیلی _ پژوهشی علوم اجتماعی)، سال ششم، شماره 19 و 20، صص 37-32.
- پاداش، حمید و دیگران (1386)، مؤلفهها و اصول حکمراویی شهری، جستارهای شهرسازی (فصلنامه تحلیلی _ پژوهشی علوم اجتماعی)، سال ششم، شماره 19 و 20، صص 79-72.
- پییر، جان و پیترز، گای (1386)، انواع رویکردهای نظری درباره حکمراویی، ترجمه محمد تقیزاده مطلق، جستارهای شهرسازی (فصلنامه تحلیلی _ پژوهشی علوم اجتماعی)، سال ششم، شماره 19 و 20، صص 55-48.
- توانایی، محمدحسین (1391)، ارائه الگوی حکمراویی خوب شهری بر مبنای سیره و روش رسول اکرم (ص) و امام علی (ع)، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد دوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 63-49.
- ثامنی، امیر و براتی، ناصر (1391)، موانع و چالشهای گذار از مدیریت شهری به حکمراویی خوب شهری در ایران، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد دوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 630-593.
- حاجیانی، ابراهیم و ایرانشاهی، حامد (1391)، موانع فرهنگی و اجتماعی تحقق حکمراویی خوب شهری در ایران، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد سوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 228-181.
- رهنمایی، محمدتقی (1389)، بررسی الگوی حکمروایی خوب و نقش دولت در مدیریت و اداره امور شهرها در ایران، فصلنامه جغرافیا و برنامهریزی منطقهای، شماره اول.
- سردارنیا، خلیل ا ... (1391)، اصول حکمراویی خوب شهری در چارچوب نظریه سیستمی، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد اول، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 171-141.
- سلیمانی، علیاکبر و دیگران (1391)، جایگاه حکمراویی خوب در مقررات فرادستی نظام جمهوری اسلامی ایران، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد سوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 93-67.
- شریفیان ثانی، مریم (1380)، مشارکت شهروندی، حکمراویی شهری و مدیریت شهر، فصلنامه مدیریت شهری. شماره 8، تهران: سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
- شورای اسلامی شهر تهران (1385)؛ طرح تدوین چشمانداز و جهتگیریهای استراتژیک تهران در افق 1404_ مصوب سیصد و دوازدهمین جلسه رسمی _علنی_ عادی شورای اسلامی شهر تهران (دور دوم) به تاریخ 21/01/1385.
- شورای اسلامی شهر تهران (1386)؛ برنامهریزی استراتژیک شورای اسلامی شهر تهران _ مصوب سیصد و شانزدهمین جلسه رسمی_ علنی _عادی شورای اسلامی شهر تهران (دور دوم) به تاریخ 14/02/1386.
- شهرداری تهران (1387)، لایحه برنامه پنجساله شهرداری تهران (92-1388)، معاونت هماهنگی و برنامهریزی.
- شهرداری تهران (1391)، برنامه عملیاتی میانمدت شهرداری تهران (92-1390)، تهران: انتشارات سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران، چاپ اول.
- شهرداری تهران (1391)، چارچوب و رویکردهای اصلی برنامه عملیاتی پنجساله شهرداری تهران (97-1393)، معاونت برنامهریزی و توسعه شهری.
- شهرداری تهران (1391). حکمروایی خوب شهری (مجموعه مقالات همایش علمی: جلد اول، دوم، سوم)، تهران: انتشارات تیسا، چاپ اول.
- شهرداری تهران (1389)، دستورالعمل اجرایی بودجه سال 1390 شهرداری تهران، ابلاغیه شماره 1344641/8910 تاریخ 28/12/1389.
- شهرداری تهران (1389)، ایجاد تحول در نظام مدیریت اجرایی و ایجاد شهرداری الکترونیک_ گزینههای راهبردی و سیاستی، ابلاغی شماره 531406/8810 تاریخ 25/07/1388 و شماره 95120 تاریخ 12/08/1388.
- دبیرخانه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران (1386)؛ سند اصلی طرح راهبردی _ ساختاری (جامع) شهر تهران، مصوب جلسه 05/09/1386.
- عابدی جعفری و دیگران (1391)، سنجش سلامت و فساد اداری برای پیشبرد حکمراویی خوب شهری، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد سوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 271-229.
- عرفانیان خانزاده، حمید (1391)، حکمراویی و نقش اداره امور شهری در عصر جهانیسازی، جلد اول، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 559-529.
- قالیباف، محمدباقر (1386). حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران، تهران: انتشارات مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ اول.
- کاظمیان، غلامرضا (1392)، مدیریت شهری (جلد اول): مبانی و حوزهها. تهران: انتشارات تیسا، چاپ اول.
- کریمی، علی و پارسا، ندا (1391)، تبیین نظری حکمراویی خوب شهری، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد اول، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا. صص 279-239.
- کمانرودی کجوری، موسی و جنگجو، شهرام (1391)، بسترهای مدیریتی لازم برای تحقق حکمراویی خوب شهری در تهران، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد دوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 178-125.
- لالهپور، منیژه (1386)، حکمراویی شهری و مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه، جستارهای شهرسازی (فصلنامه تحلیلی_ پژوهشی علوم اجتماعی)، سال ششم، شماره 19 و 20، صص 71-60.
- محمدیان، محمدتقی (1391)، اصول وحیانی حکمراویی خوب، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد دوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 47-20.
- منصور، جهانگیر (1388)، قانون شهرداریها، مجموعه قوانین و مقررات مربوط شهر و شهرداری، چاپ بیست و یکم.
- منصور، جهانگیر (1388)، آییننامه مالی شهرداریها، مجموعه قوانین و مقررات مربوط شهر و شهرداری، چاپ بیست و یکم.
- مهدیزاده، جواد (1386)، تحولات حکومت و دولت در عصر جهانیشدن _ گذار از دولت اقتدار به دولت مدنی، جستارهای شهرسازی (فصلنامه تحلیلی_ پژوهشی علوم اجتماعی)، سال ششم، شماره 19 و 20، صص 31-18.
- میدری، احمد و جعفر خیرخواهان (1383)، حکمراویی خوب؛ بنیان توسعه، انتشارات مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.
- نوبخت، محمدباقر و معصومی راد، رضا (1391)، بسترها و الزامات سیاستی و تقنینی حکمراویی خوب شهری در ایران، مجموعه مقالات همایش علمی حکمراویی خوب شهری، جلد دوم، شهرداری تهران، تهران: انتشارات تیسا، صص 56-21.
- نوبری، نازک و رحیمی، محمد (1389)، حکمراویی خوب شهری یک ضرورت تردید ناپذیر، دانش شهر، شماره 11، مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
- Ramakrishna, N. (2008), Metropolitan Urban Governance Aproaches and Models: Some Implications for Indian Cities.Third international conference on Public Policy and Management on Urban Governance and Public-Private Partnerships.
- Taylor, p. (2000), UNCHS (Habitat)-the Global Campain for Good Urban Governance. Environment and Urbanization.Vol. 12, No.1, April.
- UNDP (2000), Characteristics of Good governance. The Urban Governance initiative TUGi.
- UN HABITAT (2009), Urban Governance Index (UGI), a Tool Measure Progress in Achieving Good Urban Governance. http://www.unhabitate.org.
- UN HABITAT (2007), Campaign on urban governance. http://www.unhabitat.org.
- UN HABITAT- Global Campaign on Urban Governance (2003), Urban Governance Index (UGI), Guidelines. http://www.unhabitat.org.
- UN HABITAT (2002), The Global Campaign on urban governance. http://www.unhabitat.org.
- United Nations Economic and Social Commission for Western Asia (2001), sustainable urban development: a regional perspective on good urban governance.
- Vansant, J. (2001), Cooperation for Good Governance. July. Terry Sanford Institute of public policy.