نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
با توسعه شهرها و مطرح شدن رویکرد توسعه پایدار، توجه و رعایت اصول پایداری و پیگیری اهداف آن، هرچه بیشتر در برنامهریزی توسعه شهرها مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که پیمودن این راه بدون آگاهی از وضعیت شهرها در طی مسیر امکانپذیر نخواهد بود، سنجش میزان دستیابی به اهداف توسعه پایدار در دستور کار دولتها قرار گرفته است. سنجش میزان پیشرفت پایداری در شهرها از دو بعد اصلی محتوایی و فرایندی قابل بررسی است. بعد محتوایی شامل متغیرهایی است که بر نتیجه نهایی سیاستها تأثیر میگذارند و شامل سنجش شاخصهای اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی توسعه پایدار میشوند. در مقابل بعد فرایندی شامل ابزار، روشها و فرایندهای مختلفی است که برای دستیابی به سیاستهای توسعه پایدار مورد استفاده قرار میگیرند و به عنوان پشتیبان و محرک توسعه پایدار محسوب میشوند. هدف تحقیق حاضر علاوه بر تبیین نظری و تشریح رابطه توسعه پایدار با سرمایه اجتماعی، سرمایه نهادی و ظرفیتسازی توسعه پایدار، ارزیابی و مقایسه شاخصهای بعد فرایندی توسعه پایدار در دو شهر کرج و قزوین بوده است. تکنیکهای اصلی مورد استفاده برای گردآوری دادهها، مصاحبه با مدیران و کارشناسان و استفاده از پرسشنامه بوده است. به منظور تجزیهوتحلیل دادهها نیز از آمار استنباطی و آزمون معناداری میانگینها و همچنین از روش توصیفی و کیفی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده تفاوت معناداری بین متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه نهادی و ظرفیتسازی در دو شهر و سطح بالاتر آنها در شهر قزوین نسبت به شهر کرج است. بدینترتیب به نظر میرسد که شهر قزوین جهتگیری مناسبتری در حرکت به سوی توسعه پایدار در مقایسه با شهر کرج دارد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Comparing Social and Institutional Capacities for Sustainable Development in the Cities of Karaj and Qazvin
چکیده [English]
Nowadays, more attentions have been paid on sustainability and following its goals in cities development and planning. Mentioning sustainable development principles as fundamental concepts that their main attentions are on preserving capitals for intergenerational justice, have become an ongoing and general purpose in city development plans. Since taking this route without being aware of the cities’ conditions might be impossible, evaluation of achievement of sustainable development goals has become government’s agenda. Extensive research and literature reviews have been done on assessment of sustainable development with various approaches and methods. Measuring achievements of sustainable development can be discussed from two main substantive and procedural perspectives. Substantive dimension includes the variables affecting the outcome of policies and consists of social, economic, and environmental sustainability evaluation. In fact, these variables represent the development of city. Whereas, procedural perspective refers to methods and processes of achieving sustainable development and urban planners’ role in this case is to arrange procedures and processes for sustainable decision- making. Moreover, this dimension consists of basic factors that can act as a backup and stimulus for sustainability. Considering focusing of majority of research works conducted in Iran is on substantial dimension of sustainable development, this study intended to discuss the relationship between sustainable development and social capital, institutional capital, and capacity building. In addition, we evaluated and compared procedural indicators of sustainable development in both cities of Karaj and Qazvin. Research variables were institutional capital, social capital, and capacity building. In this study, the main techniques used for data collection were interviews with experts and managers and administering questionnaire in the field. Interviews were used to collect data in capacity building indicators and questionnaires were used for social capital and institutional capital data collecting. We used Simple Random Sampling for indicators of social capital. Whereas, non-probability purposive sampling was used for institutional capital and capacity building indicators. For data analysis, the inferential statistics, descriptive and qualitative significance test means and methods were used. Our results revealed a significant difference between the variables of social capital, institutional capital, and capacity building in these cities. However, the indicators in Qazvin were in a better situation compared with Karaj. Thus, it seems that Qazvin has a better orientation in moving towards sustainable development in comparison with Karaj. Moreover, it seems that Qazvin is moving in the right path towards sustainability and has accelerated move towards sustainable development compared to Karaj.
کلیدواژهها [English]
- sustainable development
- Social Capital
- Institutional Capital
- capacity building
- Karaj
- Qazvin