نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• یاسمن پاک نژاد ¹
• حسین عابددوست ²

¹ دانشگاه گیلان

² دانشیار گروه ارتباط تصویری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

تقویت حس مشارکت و فعالیت اجتماعی در فضای شهری می‌تواند زمینه‌ساز توسعه و پیشرفت کشور باشد. این اصل مورد توجه است که افزایش حس امیدواری شهروندان، تقویت امید اجتماعی در ایران را به همراه دارد. امیداجتماعی بواسطه‌ی شرایط اقتصادی، عدالت اجتماعی، نهادهای اجتماعی و تجربیات تاریخی شکل می‌گیرد. فرهنگ و هنر نیز از عواملی هستند که می‌توانند در بروز این حس در شهروندان موثر واقع شده و امید اجتماعی را در فضای شهری بوجودآورند. بازآفرینی امید اجتماعی می‌تواند در تقویت همبستگی اجتماعی، کاهش نارضایتی و افزایش مشارکت اجتماعی تاثیرگذار باشد. هدف این تحقیق شناخت امید اجتماعی و چگونگی بازآفرینی آن در فضای شهری با استفاده از فرهنگ و هنر با رویکرد حس مکان است. پرسش اصلی تحقیق پیش‌رو این است که چگونه می‌توان در فضای شهری، امیدواری را از طریق حس مکان تقویت کرد و فرهنگ و هنر چه نقشی در بوجودآوردن این حس دارند؟ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و گردآوری مطالب ترکیبی از مطالعات کتابخانه‌ای و مشاهدات میدانی است. تجزیه تحلیل داده‌ها کیفی است که با استفاده از استراتژی نظریه زمینه‌ای صورت گرفته‌است. براساس این نمونه گیری کیفی-هدفمند، بیست نفر از شهروندان 18 سال به بالای شهر اصفهان و رشت در این مصاحبه نیمه ساختار یافته شرکت کرده و درک و تفسیر خود را در مورد امید اجتماعی و حس مکان شرح داده‌اند. یافته‌های این پژوهش شامل ارتباط امیدواری در فضای شهری با شش مقوله اصلی: خاطره داشتن، اصالت داشتن، تعامل داشتن، میل به سرزندگی، فرهنگ‌سازی و زیباسازی می‌باشد. مقوله هسته این مطالعه فرهنگ و هنر است که سایر مقولات را نیز در بر می‌گیرد. هنرشهری با دارا بودن ویژگی‌های بیانی با حضور در سطح شهر، علاوه بر منتقل کردن مفاهیم فرهنگی، باعث زیباسازی شهر شده و افزایش کیفیت زندگی را برای ساکنین به همراه خواهد داشت

کلیدواژه‌ها

• امید اجتماعی
• فضای شهری
• فرهنگ و هنر
• حس مکان

موضوعات

• بازآفرینی و تجدید حیات بافت تاریخی

عنوان مقاله [English]

Recreating Social Hope in Urban Space Using Culture and Art With a Sense of Place Approach (Case Study: Cities of Isfahan and Rasht)

نویسندگان [English]

• Yasaman Paknejad ¹
• hossein abeddoost ²

¹ university of guilan

² Associate Professor, Department of Graphics, Faculty of Art and Architecture, University of Guilan, Rasht, Iran

چکیده [English]

Strengthening the sense of participation and social activity in urban space can be effective in the development and progress of the country. It has been emphasized that increasing the sense of hope of citizens leads to strengthening social hope in Iran. Social hope is formed by economic conditions, social justice, social institutions, and historical experiences. Culture and art are also factors that can be effective in the emergence of this sense in citizens and create social hope in urban space. Recreating social hope can be effective in strengthening social solidarity, reducing dissatisfaction, and increasing social participation. The main question of the present research is how to strengthen hope in urban space through a sense of place, and what effect do culture and art have in creating this sense? The research method is descriptive-analytical and data collection is a combination of library studies and field observation. Data analysis is qualitative, utilizing a grounded theory strategy. Based on this qualitative-purposive sampling, twenty citizens aged 18 and over from Isfahan and Rasht participated in semi-structured interviews, sharing their understanding and interpretation of social hope and sense of place. The findings of this study reveal the relationship of hope in urban spaces with six main categories: having memories, possessing authenticity, fostering interaction, desiring vitality, creating culture, and enhancing beauty. The core category of this study is culture and art, which encompasses the other categories. Urban art, with its expressive features and presence throughout the city, will not only convey cultural concepts, but also beautify the city and increase the quality of life for residents.

کلیدواژه‌ها [English]

• Social hope
• urban space
• culture and art
• sense of place