نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان
2 دکترای مدیریت پروژه و ساخت، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
تکوین فناوریهای دیجیتال و در دسترس قرار گرفتن آنها، عملیاتی شدن نظریه شهر هوشمند و دولت الکترونیک را امکانپذیر نموده است. سنسورهای جمعآوری دادههای شهری، ابزارهای ویرایش آنلاین سامانههای اطلاعات مکانی و گوشیهای هوشمند از جمله فناوریهاییاند که به جمعآوری و گردش سریع اطلاعات شهری کمک مینمایند. در زمینه شناخت، ارتقا و توسعه میزان دقت این فناوریها، تحقیقهای فراوانی منتشر شده است. با وجود این درک دقیقی از چگونگی فرایند پذیرش و عملیاتی کردن آنها توسط کاربران اعم از اشخاص یا سازمانهای شهری وجود ندارد. هدف این پژوهش مدلسازی پذیرش فناوری توسط کاربران مراکز استانها با به کارگیری مدل ساختار یافته میباشد. این مقاله به معرفی یک مدل اولیه شامل نُه سازه میپردازد که براساس مرور ادبیات موضوع طراحی شده است. این مدل براساس دادههای 110 پرسشنامه از زاهدان مورد آزمون و اصلاح قرار گرفت. مدل اصلاحی با دادههای حاصل از 428 پرسشنامه از بجنورد، اصفهان، شیراز و تبریز مورد اعتبارسنجی و اصلاح نهایی قرار گرفت. مدل نهایی به پنج سازه کارآمد کردن فرد، قابلیت بهرهبرداری، تسهیل در انجام امور، مزیت نسبی و سازگاری به عنوان اولویت نخست کاربران مراکز استانها و به سه سازه کیفیت کم خدمات، امنیت دادهها و ذخیره انرژی با عنوان کم اهمیتترینها اشاره دارد. مدل پذیرش فناوری توسط کاربران مراکز استانها، ابزاری مهم برای پیشبینی پذیرش فناوری برای مدیران شهری است. نتایج حاصله میتواند در جلوگیری از تأمین و اجرای ناموفق فناوری در مقیاس کلانشهری که هزینههای بالایی خواهند داشت، مؤثر باشد. مدل ارائه شده در این مقاله میتواند در شهرهای کوچک مقیاس نیز به عنوان تحقیق آتی مورد آزمون قرار گیرد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Modeling Information Technology Adoption by Users in Capital Cities
نویسندگان [English]
- sh s 1
- Samad Ebrahimzadeh Sepasgozar 2
1 Isfahan Art University
2 Lecturer, Construction Management and Property
چکیده [English]
Understanding individual acceptance and technology application is one of the most mature streams of technology adoption research. There have been several theoretical models, primarily developed from theories in psychology and sociology, employed to explain technology acceptance and use. The advancement and availability of digital technologies may facilitate the implementation of smart cities and e-government systems. Many policy makers tend to enhance the smart city performance in their countries, while there is not deep understanding of key factors and barriers to adopting required technologies by users. Digital technologies such as laser sensors for collecting data from urban environments, web-based versions of Geographic Information Systems, positioning systems and smartphones may help to collect and process more accurate data. There is a considerable amount of studies focusing on the introduction and development of the above-mentioned technologies, but current literature does not provide a deep understanding of the technology adoption process in developing countries. Furthermore, the process of technology adoption has not been investigated in the field of urban planning and management. Current studies in e-government are not fully focused on the local city council e-services. The present study aims to develop the Urban Technology Adoption Model consisting of such key constructs as Low Quality Services, Cost Reduction, Energy Saving, and Time Saving. This paper intensively reviews the literature and identifies nine key constructs to use for modeling the adoption process. The constructs are identified from different domains such as technology acceptance in information systems, project management and sustainable technologies. However, the concept of technology acceptance is used in the smart city context. A survey-based method was used to test the proposed model using the Structural Equation Modeling method. The proposed model was first modified based on a sample of 110 participants in a selected major city (MC1). The modified model was validated based on the data collected from four more major cities (MC2 to MC5). The analysis shows that five constructs are critical for predicting the participants’ adoption behavior including Self-Efficacy, Operation, Work Facilitation, Relative Advantage and Compatibility. These factors were the top priorities of MCs’ users. Low priority factors as determined by the participants included such constructs as Low Quality of Services, Perceived Security and Energy Saving. This model is a valuable tool to predict the process of technology adoption at the level of local government in the field of urban e-services and management. The results of the present study are important in preventing any unsuccessful technology implementation at local level. The findings are also critical for urban planners and technology managers in developing countries since they are the main target of modern technologies. The presented model in this paper should be modified for different contexts as a future research agenda. In addition, a decision-making framework should be developed in the future based on an exploratory study recruiting participants from the management level.
کلیدواژهها [English]
- modeling
- technology adoption
- Smart Cities
- Major City