نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 معماری دانشگاه آزاد اسلامی قزوین،قزوین،ایران

2 عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین،قزوین،ایران

چکیده

  امروزه با توسعه روز‌افزون، شهرهای کوچک و بزرگ فاقد فضاهای شهری مطلوب می‌باشند.  سازگاری این فضاها با نیاز ساکنان، در کانون توجه کارشناسان قرار گرفته است. فضاهای شهری در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان و نوجوانان شهر، نقش منحصر به فردی دارند.این فضاها بخش عمده‌ای از زمان و محیط زندگی روزمره ساکنان از جمله کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص می‌دهند و از دیدگاه مهندسی علوم انسانی، ارتقای کیفیت این فضاها می‌تواند در سلامت و رشد قوای جسمی، تقویت تعاملات اجتماعی و همبستگی‌های گروهی و پرورش خلاقیت در کودکان و نوجوانان مؤثر باشد. این نوشتار می‌کوشد تا مبانی، ویژگی‌ها و فضاهای مورد نیاز برای ایجاد یک شهر دوست داشتنی از دیدگاه کودکان را بررسی کند. روش مورد استفاده در این مقاله، روش توصیفی_ تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای،اسنادی و بررسی‌های میدانی می‌باشد و جنبه  کاربردی دارد. در این مقاله سعی شده  از روش‌های مشارکتی مانند پرسشنامه، نقاشی،انشا و مصاحبه با 130 کودک قزوینی در مورد شهر و فضاهای شهری و همچنین فعالیت‌هایشان استفاده شود. در این راستا در گام نخست اطلاعات جامعی راجع به مکان‌های مورد علاقه و مکان‌هایی که کمتر مورد علاقه  کودکان است، جمع‌آوری شد. در گام دوم به بررسی فعالیت‌های مورد علاقه  کودکان پرداخته  و در مرحله بعدی ویژگی‌های یک شهر دوست داشتنی از نگاه کودکان مورد بررسی قرار گرفته  و در پایان برخی پیشنهادها برای رسیدن به ایده‌های کودکان بیان می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Lovely city investigated the characteristics of children looked (Case study: the two municipal district of Qazvin)

نویسندگان [English]

  • a k 1
  • j s 2

چکیده [English]

Today, with increasing development of small towns and large urban areas lacking desirable urban spaces, compatibility of urban areas with the needs of residents is the focus of experts. Metropolitan areas have a unique role in fulfilling the personal and social needs of children and adolescents. These spaces account for a great deal of time and daily life residents, including children and adolescents and from a human sciences engineering viewpoint the enhancement of these spaces can be effective in improving the quality of health and physical strength, strengthening social interaction and group cohesion, and fostering creativity in children and adolescents. Ideally, neighborhoods and communities must have social spaces in order to easily express social and cultural principles and their exchanges for children. Usually, in urban planning, despite the human, social, economic and natural justifications for the city and its future, not much attaention is paid to factors affecting population structures, one of which is children. Studies have shown that Qazvin is taking the first steps toward the “child-friendly city”. However, taking into account the historical, cultural and natural features of Qazvin, more efforts need to be made to achieve this important aim. Analysis of children’s opinions in order to fulfill their needs and desires has encouraged effective organizations, especially the Municipality of Qazvin, to adopt strategies and take further action. The research method used in this paper is based on cross-sectional and library studies, documents and field surveys, and has an applied aspect. This paper answers the questions of what the ideal city is from a child’s perspective and how the urban environment can instil a strong sense of belonging in a child using participatory methods such as questionnaires, drawings, essays and interviews of 130 children regarding the city, urban spaces and their activities were collected. Firstly, comprehensive information concerning places of interest and places where children had less interest was collected. Results showed that children are more interested in the "home" (25/4%) and "play ground" (18%) than any other urban spaces. In addition, children viewed the "street" as having an unpleasant atmosphere. Secondly, favorite activities of children were studied. This study showed that "physical activity" (18 percent) and "playing with others" (13%) were activities that children paid most attention to. Thirdly, the features of the ideal city from a child’s perspective were looked at. Children’s paintings showed that "nature" (20/86%) and "spaces for children, such as children's cinema and children’s play time" (13/91%), were spaces that children referred to in their ideal city. In conclusion, some recommendations are made for realizing the ideal city from the child’s perspective. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • child
  • City
  • Child-friendly City
  • Urban Space
.آزموده،مریم (1391)،معماری و طراحی برای کودکان،نشر علم و دانش،چاپ اول،تهران.
. دریکسل،دیوید (1387)،ایجاد شهرهای بهتر با کودکان و نوجوانان، مترجمان توکلی،مهرنوش؛سعیدی رضوانی،نوید،نشر دیباچه ،تهران.
.شیعه،اسماعیل (1386)،آماده سازی شهر برای کودکان،سازمان فرهنگی هنری شهرداری ،مؤسسه نشر شهر،تهران.
.قره بیگلو،مینو (1391)،نقش عوامل محیطی در پرورش خلاقیت کودکان،فصلنامه  منظر ،شماره 19، صص91تا86.
.کامل نیا،حامد؛حقیر،سعید (1388)،الگوهای طراحی فضای سبز در شهر دوستدار کودک(نمونه موردی:شهر دوستدار کودک بم)،فصلنامه  باغ نظر ،شماره 12، صص88تا77.
.کیانی،اکبر؛اسماعیل زاده کواکی،علی، (1391)،تحلیل و برنامه­ریزی((شهر دوستدار کودک(CFC)از دیدگاه کودکان(مطالعه موردی:قوچان)،فصلنامه  باغ نظر ،شماره 20، صص62-51.
.Azmoode,M.(2013).memari va tarahi baraye kudakan[Architecture and Design for Children]. Tehran : Nashr-e elm va danesh.
.Dryskl, D. (2007). Creating Better Cities with Children and Adolescents. Translation to Farsi by Tavakoli, M. & Rezvani, N. S. Tehran: Dipacheh Press.
.Gharebiglu, M. (2013).Naghsh-e avamel-e mohiti dar khallaghiyat-e kudakan [The role of environmental factors in fostering creativity in children].Journal of Bagh-I- Nazar,(19):86-91.
.Kamelniya, H. & Haghir, S. (2009). Olguhay-e tarrahi-e fazay-e sabz dar shahr-e dustdar-e kudak [Landscape design patterns in child-friendly city (Case syudy: child-friendly city of Bam city)]. Journal of Bagh-I- Nazar, 6(12): 77-88.
.Kiani,A&Esmailzade kavaki,A(2013).tahlil va barnam-e riziye shahr-e dustdar-e kudak(CFC)az didgah-e kudakan[Analysis and Planning ((child-friendly city (CFC) of the children (case study: Ghochan)]. Journal of Bagh-I- Nazar,(20):51-62.
 .Riggio, E. (2002). Child friendly cities. Good governance in the best interests of the child. Journal of Environment&Urbanization. 14 (2): 45-58
.Shiyeh, E. (2006). Amade Sazi-e Shahr baraye kudakan [Prepare the city for children, Case study: Tehran]. Tehran : Nashr-e Shahr.
.UNICEF. (2002). Poverty and exclusion among urban children, Unicef innocenti research centre, Florence forthcoming. P. 24.
. http://Digbyhall120.wordpress.com
.http://Archdialy.com