منظر شهری
پوریا سعادتی وقار
چکیده
افزایش تعداد ساختمانهای بلندی که با فرمهای گوناگون در معابر نه چندان عریض شهرها ساخته میشوند، لزوم توجه دوچندان به این بناها را مطرح میسازد. در پژوهش حاضر با تمرکز بر احساس فشار روانی که از رؤیت ساختمانهای بلند مرتبه در منظر شهری ایجاد و به طور روزمره توسط افراد حس میشود، تأثیر پارامترهای مرتبط با قواره و ...
بیشتر
افزایش تعداد ساختمانهای بلندی که با فرمهای گوناگون در معابر نه چندان عریض شهرها ساخته میشوند، لزوم توجه دوچندان به این بناها را مطرح میسازد. در پژوهش حاضر با تمرکز بر احساس فشار روانی که از رؤیت ساختمانهای بلند مرتبه در منظر شهری ایجاد و به طور روزمره توسط افراد حس میشود، تأثیر پارامترهای مرتبط با قواره و منظر ساختمانهای بلند بر مؤلفههای ادراکی_روانی مورد بررسی قرار گرفت. در پژوهش حاضر پس از استخراج متغیرهای روانی متأثر از قواره و منظر ساختمانهای بلند با روش تحقیق کتابخانهای_ اسنادی، در روش تحقیقی پیمایشی به ارزیابی تأثیر متغیرهای مرتبط با قواره و منظر قابل رؤیت ساختمان بلند نمونه موردی این پژوهش بر متغیرهای روانی پرداخته شد. نتایج نشان داد که با افزایش زاویه فضایی ساختمان، فشار روانی در نزد شرکتکنندگانی که با این ساختمانها مواجه میشوند، بیشتر شده و رضایت از فشار روانی کاهش مییابد. همچنین به منظور کشف خصیصههای زیر بنایی متغیرهای ادراکی، از تحلیل عامل اکتشافی استفاده شد و نتایج نیز نشان داد که متغیرهای ادراکی 16 گانه در قالب چهار کیفیت گروهبندی شدند: خوشایندی، افسردهکنندگی، سرسبزی و چشمگیری. تأثیر زاویه فضایی ساختمان بر میزان افسردهکنندگی منظره نیز گویای آن بود که با افزایش زاویه فضایی ساختمان، منظره دلگیر و افسردهکننده میشود اما تأثیر درختان و پوشش گیاهی بر این کیفیت محیطی، مستلزم تحقیقات بیشتری است. در ادامه پژوهش، فشار روانی برج زاگرس (نمونه موردی) بر شرکتکنندگانی که از خیابانهای مختلف با برج مواجه میشوند (مقایسه با استاندارد بین المللی) مورد مقایسه تطبیقی قرار گرفت که نتایج این بخش نیز نشان داد که تصاویر تهیه شده از خیابان بینالنهرین، از منظر شرکتکنندگان با کمترین میزان فشار روانی و بالاترین میزان رضایت و برعکس تصاویر تهیه شده از موقعیتهای حد واسط عارف و طالقانی، جهاننما و حد واسط میرزادهعشقی و جهاننما با بیشترین میزان فشار روانی و نارضایتی ادراک شدهاند. بنابراین این گونه به نظر میرسد که از منظر خیابانهای نام برده تأثیر برج بر فشار روانی ادراکی شرکتکنندگان کمتر مورد توجه بودهاست. این روش می تواند در صورت انجام مطالعات تکمیلی، به عنوان ابزاری کاربردی مورد استفاده تصمیم گیران شهری در بحث مکانیابی ساختمان های بلند قرار گیرد.